Ευαισθητοποίηση όσον αφορά την ανάγκη να καταρτιστεί σχέδιο δράσης για τις σπάνιες νόσους και να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες στον τομέα της υγείας στην ΕΕ
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-000365/2022 προς την Επιτροπή
Άρθρο 138 του Κανονισμού
István Ujhelyi (S&D), Hilde Vautmans (Renew), Στέλιος Κυμπουρόπουλος (PPE), Maria da Graça Carvalho (PPE), Radan Kanev (PPE), Josianne Cutajar (S&D), Brando Benifei (S&D), Sara Cerdas (S&D), Magdalena Adamowicz (PPE), Javier Nart (Renew), Ιωάννης Λαγός (NI), Nathalie Colin-Oesterlé (PPE), Patrizia Toia (S&D), José Gusmão (The Left), Radka Maxová (S&D), Λουκάς Φουρλάς (PPE), Gianna Gancia (ID), Tudor Ciuhodaru (S&D), César Luena (S&D), Ioan-Rareş Bogdan (PPE), Cristian-Silviu Buşoi (PPE), Liudas Mažylis (PPE), Rosanna Conte (ID), Juozas Olekas (S&D), Petar Vitanov (S&D), Katrin Langensiepen (Verts/ALE), Ewa Kopacz (PPE)
Θέμα: Ευαισθητοποίηση όσον αφορά την ανάγκη να καταρτιστεί σχέδιο δράσης για τις σπάνιες νόσους και να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες στον τομέα της υγείας στην ΕΕ
Στην ΕΕ, πάνω από 30 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από χρόνιες σπάνιες νόσους που καταβάλλουν τον οργανισμό, όπως η δρεπανοκυτταρική νόσος. Τα άτομα που πάσχουν από σπάνιες νόσους αντιμετωπίζουν πολλαπλές και σύνθετες προκλήσεις. Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς αντιμετωπίζουν σημαντικές ανισότητες στον τομέα της υγείας και στιγματίζονται. Η πανδημία COVID-19 οδήγησε σε επιδείνωση αυτών των ανισοτήτων, καθώς το 84 % των ατόμων που πάσχουν από σπάνια νόσο ανέφεραν άμεση εμπειρία διακοπής της περίθαλψης.
Μεταξύ αυτών των σπάνιων νόσων είναι η δρεπανοκυτταρική νόσος, μια σπάνια, κληρονομική διαταραχή από την οποία πάσχουν πάνω από 52 000 άτομα στην Ευρώπη. Η δρεπανοκυτταρική νόσος είναι η πιο διαδεδομένη γενετική νόσος στην Ευρώπη, και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο πρέπει να εστιάσουν σε αυτήν την κοινότητα ασθενών, καθότι ορισμένες από τις ανεκπλήρωτες ανάγκες της μπορούν να αντιμετωπιστούν με κατάλληλες αλλαγές πολιτικής.
Στο πλαίσιο της αναθεώρησης του κανονισμού για τα ορφανά φάρμακα και δεδομένου ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες στον τομέα της υγείας και οι ανεκπλήρωτες ανάγκες των ατόμων που πάσχουν από σπάνιες νόσους:
- προτίθεται η Επιτροπή να συμπεριλάβει την καθιέρωση του καθολικού νεογνικού προσυμπτωματικού ελέγχου στην αναθεώρηση του κανονισμού για τα ορφανά φάρμακα;
- θα αναπτύξει σχέδιο δράσης για τις σπάνιες νόσους έως το 2023, το οποίο θα περιλαμβάνει κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ και κατάρτιση για τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας, ώστε να μη μείνουν στο περιθώριο οι πάσχοντες από σπάνιες νόσους;
Βουλευτές που στηρίζουν την ερώτηση[1]
[1] Αυτή η ερώτηση έχει τη στήριξη βουλευτών εκτός των συντακτών: Rosa D’Amato (Verts/ALE), Sirpa Pietikäinen (PPE)
E-000365/2022
Απάντηση της κ. Κυριακίδου εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(16.3.2022)
- Το 2000 τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός για τα ορφανά φάρμακα με στόχο την επιβράβευση της έρευνας και της ανάπτυξης μέσω κινήτρων ώστε τα φάρμακα για σπάνιες νόσους να γίνονται διαθέσιμα στους ασθενείς πιο έγκαιρα. Ο κανονισμός αξιολογήθηκε το 2020[1]· επί του παρόντος βρίσκεται σε εξέλιξη η εκτίμηση επιπτώσεων σχετικά με την αναθεώρησή του[2].
Ένας από τους στόχους για την αναθεώρηση της ενωσιακής νομοθεσίας για τα φάρμακα για σπάνιες νόσους είναι η προώθηση της έρευνας και της ανάπτυξης φαρμάκων για σπάνιες νόσους και παιδιά, ιδίως σε τομείς όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη που δεν καλύπτεται. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τον καλύτερο καθορισμό των κριτηρίων που εφαρμόζονται για τον προσδιορισμό των αναγκών που δεν καλύπτονται για τους ασθενείς που πάσχουν από σπάνιες νόσους (και με την παροχή πιθανών νέων κινήτρων ή ανταμοιβών για την κάλυψη αυτών των αναγκών). Οι ειδικές ανάγκες που σχετίζονται με τις νόσους θεωρείται ότι δεν έχουν εισαχθεί στην ίδια τη νομοθεσία, μεταξύ άλλων, λόγω του μεγάλου αριθμού σπάνιων νόσων που υπάρχουν σήμερα[3].
- Η σύσταση του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2009 σχετικά με μια δράση στον τομέα των σπάνιων νόσων[4] αντιπροσωπεύει τη δράση της ΕΕ για τις σπάνιες νόσους και εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε διάφορες πρωτοβουλίες πολιτικής. Για παράδειγμα, η Επιτροπή υποστηρίζει 24 ευρωπαϊκά δίκτυα αναφοράς για σπάνιες και χαμηλού επιπολασμού πολύπλοκες νόσους[5] σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας 2011/24/ΕΕ περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. Η πρόοδος που σημειώνεται όσον αφορά την εφαρμογή της ενωσιακής προσέγγισης για τις σπάνιες νόσους θα εκτιμηθεί στο πλαίσιο της αξιολόγησης της εν λόγω οδηγίας και θα παράσχει στην Επιτροπή μια σημαντική βάση τεκμηρίωσης για την περαιτέρω χάραξη πολιτικής στον τομέα αυτό.
[1] https://ec.europa.eu/health/human-use/paediatric-medicines/evaluation_en.
[2] https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/have-your-say/initiatives/12767-Medicines-for-children-&-rare-diseases-updated-rules_el.
[3]Επί του παρόντος αναγνωρίζονται περισσότερες από 6.000 σπάνιες νόσοι.
[4] https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX:32009H0703(02).
[5] https://ec.europa.eu/health/european-reference-networks_en.
