Ακατάπαυστες τουρκικές προκλήσεις
Ερώτηση προτεραιότητας με αίτημα γραπτής απάντησης P-002908/2022/rev.1 προς την Επιτροπή
Άρθρο 138 του Κανονισμού
Λουκάς Φουρλάς (PPE)
Θέμα: Ακατάπαυστες τουρκικές προκλήσεις
Η Ευρώπη εδώ και καιρό προβληματίζεται, ανησυχεί και συζητά για την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, δύο κρατών μελών της Ένωσης.
Για να έχουν αποτέλεσμα οι προειδοποιήσεις και να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από την Τουρκία, πρέπει να συνοδεύονται από αξιοπιστία και η γραμμή των ευρωπαϊκών χωρών πρέπει να καταδεικνύει ότι η Ένωση είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο.
Η ατολμία στην επιβολή κυρώσεων στο καθεστώς Ερντογάν, που καλώς επιβλήθηκαν σε άλλες περιπτώσεις χωρών, όπως η Λευκορωσία και η Ρωσία, βλέπουμε ότι αποθρασύνει ακόμη περισσότερο την Τουρκία.
Παρακολουθούμε καθημερινά τουρκικές απειλές σε επίπεδο πολιτικής από ανώτατους αξιωματούχους και παραβιάσεις εναέριου χώρου και χωρικών υδάτων σε επίπεδο στρατιωτικό, με αποτέλεσμα να προκύπτουν κίνδυνοι ατυχήματος.
Ερωτάται η Επιτροπή:
Θεωρεί ότι η τακτική φραστικών καταδικών και η πολιτική ίσων αποστάσεων έχει οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα;
Εάν όχι, τότε σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί, ώστε να αναγκάσει την Τουρκία να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο και να πάψει να απειλεί δύο κράτη μέλη της Ένωσης;
P-002908/2022
Απάντηση του ύπατου εκπροσώπου/αντιπροέδρου κ. Borrell i Fontelles εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(24.10.2022)
Όπως έχει τονίσει επανειλημμένα το Συμβούλιο στα συμπεράσματά του, και σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν, μεταξύ άλλων από το διαπραγματευτικό πλαίσιο[1], η Τουρκία οφείλει «να δεσμευτεί ρητά υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας, των διεθνών συμφωνιών και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, προσφεύγοντας, εάν χρειαστεί, στο Διεθνές Δικαστήριο[2]». Οι πρόσφατες ενέργειες της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου δεν συνάδουν με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το διαπραγματευτικό πλαίσιο.
Η ΕΕ εξακολουθεί να απαιτεί από την Τουρκία να παύσει απειλές και ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας, να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Κυπριακή Δημοκρατία και να σεβαστεί την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ επί των χωρικών τους υδάτων και του εναέριου χώρου τους, καθώς και όλα τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, περιλαμβανομένου του δικαιώματος εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS)[3]. Η Τουρκία θα πρέπει να σέβεται τις προαναφερόμενες αρχές, να απέχει από προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες σχετικά, να δεσμευτεί κατηγορηματικά για σχέσεις καλής γειτονίας και να εργαστεί για την ειρηνική επίλυση τυχόν διαφορών. Ο ύπατος εκπρόσωπος/αντιπρόεδρος επισημαίνει τακτικά το σημείο αυτό κατά τις ανταλλαγές απόψεων που έχει με τις τουρκικές αρχές, και θα συνεχίσει να το πράττει, στο πλαίσιο πολιτικών επιλογών «ήπιας ισχύος».
Τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μαρτίου[4] και του Ιουνίου 2021[5] καθορίζουν το πλαίσιο των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατέστησε σαφές ότι η βιώσιμη εδραίωση της αποκλιμάκωσης στην Ανατολική Μεσόγειο είναι, εν προκειμένω, ζωτικής σημασίας. Οι αποφάσεις σχετικά με περιοριστικά μέτρα λαμβάνονται ομόφωνα από το Συμβούλιο.
[1] https://neighbourhood-enlargement.ec.europa.eu/turkey-negotiating-framework-october-2005_el
[2] https://www.consilium.europa.eu/media/53454/st15033-en21.pdf
[3] https://www.un.org/depts/los/convention_agreements/texts/unclos/unclos_e.pdf
[4] https://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2021/03/25/statement-of-the-members-of-the-european-council-25-march-2021/
[5] https://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2021/06/25/european-council-conclusions-24-25-june-2021/
