Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα μοναδικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό εγχείρημα που βασίζεται στη συνεργασία κρατών. Αυτό που ξεκίνησε ως µία αμιγώς οικονομική ένωση µετεξελίχθηκε σε έναν Οργανισμό του οποίου η δράση εκτείνεται σε πολλούς διαφορετικούς τομείς πολιτικής. Από το κλίμα, το περιβάλλον και την υγεία, ως τις εξωτερικές σχέσεις και την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη και τη μετανάστευση.
Η πορεία της Κύπρου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε από το 1972, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε Συμφωνία Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Οι σχέσεις αυτές εξελίχθηκαν σταδιακά και από το 2004, η Κύπρος είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ευρωπαϊκής οικογένειας. Μετέχει ισότιμα και ενεργά στη διαμόρφωση και διατύπωση των αρχών και της πολιτικής που θα διέπουν το μέλλον της διευρυμένης Ευρώπης.
Όλοι μας γνωρίζουμε, ότι οι αλλαγές του αιώνα που διανύουμε είναι σχεδόν ανεξέλεγκτες. Η συνεργασία και η από κοινού άσκησή της πολιτικής σε αυτό το ευρύ φάσμα τομέων με το οποίο ασχολείται η Ένωση, προωθεί καλύτερα την οικονομική και κοινωνική συνοχή, την ασφάλεια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Στα δύο χρόνια παρουσίας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχω ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου, ότι η σκληρή δουλειά και οι συνέργειες, επιφέρουν αποτέλεσμα. Ενώ η Κύπρος μας έχει μόνο 6 Ευρωβουλευτές, εκλέγηκα Πρόεδρος της Διακομματικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά του Καρκίνου με τη στήριξη όλων των Κυπρίων συναδέλφων και των Ελλήνων Ευρωβουλευτών. Επιπρόσθετα, ορίστηκα Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας Ευρωκοινοβουλίου Αρμενίας.
Πέραν από τους ευρωπαϊκούς στόχους όπως την καταπολέμηση του καρκίνου, τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας, τη μηδενική εκπομπή ρύπων για την προστασία του περιβάλλοντος, ως Κύπριοι έχουμε και τον εθνικό μας στόχο. Ζητούμε τη δίκαιη και ειρηνική επίλυση του Κυπριακού.
Προβλήματα και συμφέροντα στην Ένωση σίγουρα υπάρχουν και κανείς μας δεν το αρνείται. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα που έχει η ΕΕ στα διεθνή θέματα είναι η απουσία κοινού πλαισίου δράσης. Υπάρχει ανάγκη και αυτό είναι έκδηλο, να ασπαστεί η Ένωση μία κοινή εξωτερική πολιτική. Ένα από τα προβλήματα της κοινής εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, είναι η Τουρκία. Δεν έχω σταματήσει ποτέ να υποδεικνύω στους Ευρωπαίους συναδέλφους, ότι με την ανοχή, εκτρέφεται ένα τέρας που κάποτε θα το βρούμε μπροστά μας.
Από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχω μιλήσει αρκετές φορές για όχι άλλες δεύτερες ευκαιρίες στην Τουρκία, αν δεν υπάρξουν θετικές κινήσεις από την Άγκυρα στο Κυπριακό και όχι μόνο. Οι κυρώσεις ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός όταν έχεις όμως καρότο και μαστίγιο κάποτε θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις και το μαστίγιο. Αυτό που ζητάμε από την Ένωση, είναι να επιβάλει στην Άγκυρα την τήρηση του Διεθνούς Δικαίου και της νομιμότητας.
Οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει πλέον να πείθονται ότι η Τουρκία δεν είναι πρόβλημα μόνο για την Κύπρο ή την Ελλάδα, αλλά ένα πρόβλημα για όλη την Ευρώπη και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Και ναι, αυτό οφείλεται στις προσπάθειες της Κύπρου μας που μπορεί και έχει λόγο και ρόλο.
Οι πολέμιοι της ένταξής μας, υποστηρίζουν ότι η χώρα μας είναι μικρή και κανείς δεν την ακούει. Κάνουν λάθος. Αποδεδειγμένα, όταν έχεις επιχειρήματα και το δίκαιο με το μέρος σου, όταν διεκδικείς, θα επηρεάσεις και θα πείσεις αρκετούς. Τρανό παράδειγμα τα δισεκατομμύρια που καταφέραμε να αντλήσουμε για την Κύπρο μας από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, μέσω επιμονής και σκληρών διαπραγματεύσεων. Δεν τολμώ καν να φανταστώ πως θα περνούσαμε την πανδημία και τις συνέπειές της εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.